Beogradska mitropolija 
Vrsta: Seminarski | Broj strana: 11 | Nivo: Filozofski

Beogradska mitropolija osnovana je 1718.godine, iste godine kada je stvorena i Kraljevina Srbija u sklopu Austrije kao odraz uspesnog ratovanja protiv Osmanskog carstva. Prvi njen mitropolit zvao se Mojsije Petrovic. Rodjen je 1677. u Beogradu. Godine 1690. nasao se zajedno sa patrijarhom srpskim Arsenijem III Crnojevicem u seobi u Ugarsku. Stekao je skromno obrazovanje, i to u Sent Andreji, u najblizoj okolini Arsenija III. Od stranih jezika je znao malo grcki i mozda turski. Grcku tradiciju i kulturu je izuzetno postovao i smatrao je da nasa crkva mora da podari posebnu paznju grckoj crkvi.
Mojsije je 1713. postao episkop dabro-bosanski. Kada se saznalo u Karlovackoj mitropoliji da se Petrovic zalaze da postane mitropolit beogradski, mitropolit karlovacki Vicentije Popovic sazvao je zbor sa narodnim prvacima da protiv Mojsijevog plana podnesu tuzbu. Zbor je odrzan 13.5.1718. Kao glavni razlog za zalbu je to sto, kako je navedeno, prema privilegijama za srpske zivalj, za Srbe postoji samo jedan mitropolit. S obzirom na to sto je Vicentije bio star i iznemogao, Mojsije je racunao na to da postane mitropilt obeju mitropolija, pa bi onda pod okriljem austrijske uprave od ove dve, stvorio jednu mitropoliju. Kasnije je i uspeo u tome.
Car Karlo VI je potvrdio 10.9.1718. mitropolita beogradskog u njegovom tadasnjem zvanju i priznao autonomiju Beogradske mitropolije. Ovom diplomom stvorena je i treca autonomna mitropolija. Prva je bila arhiepiskopija u Peci, a druga mitropolija u Karlovcima.Do ove diplome, beogradski mitropolit potpadao je pod patrijarhom i nije imao nikakvu vlast nad ostalim episkopijama u Srbiji. Ovom diplomom je on postao samostalan i pod njegovu vlast je potpao episkop u Valjevu. Godine 1720. je car posebnom diplomom stavio Banat pod beogradskim mitropolitom, a 1727. i Malu Vlasku. Tako se njegova vlast prosirila na episkopije u Temisvaru i Vrscu. Oblasti koje su bile pod jurisdikcijom dveju mitropolija, nasle su se pod austrijskom vlascu na osnovu odredaba Karlovackog i Pozarevackog mira. Arhiepiskop pecki Mojsije Rajovic(1712-1725) priznao je sinodalnom gramatom 15.8.1721. autonomiju Beogradske mitropolije.
Posle prosirenja privilegijalnih prava na Srbiju i Banat, Srbi u ovim oblastima, zajedno sa Srbima u Slavoniji, Sremu, Ugarskoj i Hrvatskoj cine jednu uoblicenu celinu. Ona se ogledala i u duhovnom poglede, a to je povlacilo to da je mitropolit beogradski duhovni staresina svih Srba u Monarhiji. Austrija sa velikom dozom bojazni nije zelela da prizna takvo stanje, jer je bila misljenja da se na osnovu ovakvog stanja moze bukvalno stvoriti takoreci drzava u drzavi. Strah je dostigao vrhunac u borbi Karlovacke i Beogradske mitropolije za ujedinjenje istih. Vlast je pokusavala na sve nacine da se odupre ovj ideji. Ipak, protivnika je imala u samom mitropolitu Mojsiju. On se najvise zalagao na sjedinjenju. Pocetni korak ka tome je vec pomenuta SINODALNA GRAMATA iz 15.8.1721. peckog arhiepiskopa Rajovica. Pored priznanja autonomije Beogradskoj mitropoliji, u njoj se jos predvidja da posle smrti karlovackog mitropolita Popovica, Mojsije Petrovic postane vrhovni mitropolit i arhiepiskop i u Ugarskoj i u Slavoniji. Ubrzo,mitropolit je sazvao narodno-crkveni sabor. Na njemu su se birali pomocnici mitropolita karlovackog. Na saboru su bili prisutni i izaslanici cara Karla. Njihov zadatak je bio da na sve nacine onemoguce dolazak delegate iz Beograda i Srbije. Medjutim, ovo im nije poslo za rukom. Sabor je odrzan od 8. do 19. septembra 1722. u Petrovaradinskom sancu(Novi Sad). Odluceno je da u svim srpskim oblastima bude jedan arhiepiskop. Za pomocnika karlovackog mitropolita izabran je Mojsije Petrovic.

---------- CEO RAD MOŽETE PREUZETI NA SAJTU. ---------- 

www.maturski.org 

 

MOŽETE NAS KONTAKTIRATI NA E-MAIL: [email protected]